پدران و پسران

چرا پدرو مادرها انتظار دارن بچه هاشون تبلور اعتقادات ومرام و مسلک اونا باشن و قبول این واقعیت که این بچه ها انسانهایی مستقل با ویژگیهای فردی منحصر به فرد و عقاید خاص خودشونن براشون مشکل و یا غیر ممکنه؟ و این طور که به نظر میرسه حتی منطقی ترین آدمها هم در این زمینه منطقشون به یاریشون نمیاد. امیدوارم من بتونم این واقعیت رو بپذیرم.به نظر من نتیجه این طرز تفکر دور شدن بچه ها از والدین و نپذیرفتن حتی حرفهای به حق اوناست. حالا یکی بیاد اینو به این پدر مادرا بگه, مگه به خرجشون میره!!!ا